rybowanie.pl

Nie ma nic gorszego dla wędkarza jak utrata ryby w końcowej fazie holu, co czasami może tych bardziej nerwowych doprowadzić nawet do połamania kija.

Ta faza wędkowania wymaga szczególnej uwagi i opanowania umiejętności wędkarskich, ponieważ decyduje o doprowadzeniu sukcesu do końca, głównie w przypadkach zacięcia większych okazów ryb.
Ryby małe i średniej wielkości, po pierwszej fazie holu w wodzie wodzie lądujemy zdecydowanym ruchem na brzeg, po wyjęciu z wody, transportując w powietrzu, jeżeli wytrzymałość sprzętu wędkarskiego na to pozwala - ponowne zetknięcie się ryby z powierzchnią wody może także spowodować jej wypięcie się z haczyka oraz hałas płoszący inne ryby w pobliżu. Pamiętamy przy tym aby zachowując spokój kontrolować nieustannie napięcie żyłki, nie dopuszczając do zbędnego luzowania i zwisów co często powoduje wypięcie się ryby.

Ryby większe i średniej wielkości przy stosowaniu sprzętu lekkiego (delikatnego) wymagają umiejętnego manewrowania wędziskiem i hamulcem kołowrotka aby nie dopuścić ryby do roślinności podwodnej. Wykorzystując sprężystość i elastyczność wędki (nie wolno dopuszczać do położenia wędziska w pozycji tworzącej z żyłką linię prostą) pierwszą fazę holu prowadzimy w większej wodzie, dopiero po osłabnięciu ryby podprowadzamy ją w górne partie wody, pod powierzchnię, bliżej stanowiska wędkarskiego.

Przytrzymując tak wyczerpaną rybę (żyłka cały czas napięta) zanurzamy podbierak głębiej w wodzie i po osiągnięciu jak najdalszego położenia unosimy go pod powierzchnię wody - dopiero wtedy naprowadzamy rybę wędziskiem nad otwór matni podbieraka, po czym płynnym ruchem wyjmujemy podbierak z rybą z wody na brzeg lub do łodzi.

W wodach płynących podbierak zanurzamy poprzecznie do nurtu w taki sposób, aby siatkę podbieraka prąd wody mógł łatwo rozprostować a po odpowiednim manewrze wędziskiem, prąd wody wprowadził rybę ogonem do matni podbieraka. W zależności od metody wędkowania podbierak powinien posiadać odpowiedniej długości uchwyt (trzonek), mocny ale lekki, co umożliwi dalszy zasięg i wyeliminuje konieczność doprowadzenia ryby w bezpośrednie sąsiedztwo stanowiska wędkarza, która widząc niebezpieczeństwo ponowi atak i podejmie kolejną próbę ucieczki resztkami swoich sił.

Poprawna technika lądowania większych ryb po wprowadzeniu ich do siatki podbieraka polega na zamknięciu matni przez wykonanie energicznego ruchu podbierakiem do siebie i ciągnięciu go po powierzchni wody do brzegu lub do łodzi, a następnie wyjęciu z wody płynnym ruchem.
W przypadku zacięcia wyjątkowego dużego okazu - co z reguły zdarza się bardzo rzadko - i w sytuacji najmniej oczekiwanej, bez przygotowania, należy zachować spokój, unikać chaotycznych manewrów i nie zwijać siłą żyłki tuż po zacięciu ryby, lecz włączyć zapadkę uruchamiając hamulec kołowrotka. Ryba odpływając na hamulcu (prawidłowo wyregulowanym) stopniowo straci siły. Gdy ryba stawia wyjątkowo duży opór, nie należy również nawijać żyłki siłą na kołowrotek z uwagi na jej skręcenie się, powodujące znaczne osłabienie (zmniejszenie wytrzymałości). W takich momentach bardzo duże naprężenie żyłki może spowodować raptowne otwieranie się kabłąka kołowrotka czym nie należy się przejmować.

Prawidłowe manewrowanie wędziskiem i hamulcem kołowrotka uniemożliwi rybie zbliżyć się do podwodnej roślinności i zarośli oraz na odpoczynek przy dnie.
W czasie tak zwanego "murowania" ryby, niepokoimy zdobycz przez stosowanie pompowania, tj. podnoszenia szczytówki wędziska i raptownego jej opuszczania, zwijając jednocześnie w tym momencie żyłkę na kołowrotek, nie dopuszczając do zwisów żyłki (żyłka cały czas musi być napięta).
Powtarzające się sytuacje ucieczki i holu ryby prowadzą do jej całkowitego wyczerpania, a cierpliwość i spokój wędkarza zostaje nagrodzona sukcesem.

Oznaką ostatecznego wyczerpania ryby w walce w końcowej fazie holu jest jej położenie, czy inaczej mówiąc "wyłożenie", się na boku przy powierzchni wody - najczęściej spotykane u leszczy.
Jest to sygnałem do zakończenia holu w wodzie i przystąpienia do lądowania jej przy pomocy podbieraka o stosownie dużych rozmiarach.
Przy braku odpowiedniego wyposażenia do lądowania, pozostaje tzw. "wyślizg" zdobyczy, czyli po prostu próba wyciągnięcia ryby na brzeg wprost z wody, który mimo nawet korzystnych warunków ukształtowania linii brzegowej często kończy się porażką dla niedoświadczonego wędkarza.

Mam nadzieję, że przybliżyłem Wam nieco podstawowych zasad holu i lądowania ryb.
Życzę sobie oraz wszystkim wędkarzom jak najmniej porażek, wiele miłych wrażeń oraz dobrego nastroju po zakończonych połowach.

Złota Rybka - Internetowy sklep wędkarski
artykuly.com.pl